TEMENNİ

Sözlerin dibine vurulmuş,birkaç romantik anın kesilip ulandığı bir kolaj içindeyim. Sağır olmuşum sonsuz bir çığlıktan ötürü. Kime kızsam öbürüne haksızlık… yerden avuçladığım pişmanliktır benimle gelecek bir sonraki aşka bir tek bunu biliyorum doğru dürüst. Kafam bir dünya, dünyam bir kafa kadarmış. Yarmak istiyorum dilimin neşteriyle bir yalan yumağını .köpüren bu öfkeyi parmak batırıp durultmak. Bir şans istiyorum, yeni bir tamlama kurmak için. Son kez sıkılaştırıp büyütmek istiyorum kendimi, önceyi hiçe saymış… artanları biriktirmeden çöpe atmak bir eskici için… bir yeniciye müjde olabilmek…sihirli değneği olan kahramanların omzuna binip öyle gezmek sopalarının ucunda bir yıldız olmak ya da buna ölesiye inanmak… keman yayı gibi gergin durmak bedenim çizilirken… filmler de toplanan bavullar kadar dağınık ama kararlı… bir tahmin olmak herşey bu kadar sabit ve kesinken… isteklerimi sıralamak ve nedenlerini açıklamamak… sonradan sevgi görenlerin kıymet bilmezliğiyle değil en başından bunun tadını bilerek iştahlanmak… iyisi ve kötüsüyle kırmızı kadife bir kumaş içinde teslim etmek yaşantılarımı ve dönmek açık sırtımı tenim pasparlak… dönüp içinden hiç bir şey almak istemeyerek gideceğimi bilerek dizdim bu satırları. Uzun olmaz böyle yolculuklar , hiçbir yol uzun olmaz böyle gidenlere biliyorum. Ama itme kendiliğimden gitmek istiyorum ve hiç çekme ben giderken bedenimden daha ağır olurum ve dünya bu dünya olmaz ki o bile çekip tutup kollayamaz. Öğüt istemez, olacaklar için. Çünkü o zaman olacaklar bu zamana benzemez. Çağ bu çağ , lisanlar bu lisan, bilinenler bugünkü öğrenilenler olmaz
NİSAN 2009 PINAR.